Nieuws | Posted on 16 april 2018
Ru Paré Community is de winnaar van de prestigieuze Amsterdamse Architectuurprijs 2018 (Gouden A.A.P.). Het betreft de transformatie van de voormalige Ru Paré school (enige tijd bekend als de ‘slechtste basisschool van Nederland’) tot een succesvol wijkcentrum voor Slotervaart. LEBO heeft het gebouw, dat naast het kantoor van LEBO is gevestigd, mede verbouwd.
Door: Kirsten Hannema 12 april 2018, 21:30 (Volkskrant)
De jury prijst de manier waarop architecten Auguste van Oppen, Elisabeth Boersma, Marc van Asseldonk en Hans Krikke van Stichting Samenwonen-Samenleven met minimale aanpassingen een groots effect hebben bewerkstelligd, zowel ruimtelijk als sociaal. Eerder won Ru Paré al de Gulden Feniks, de prijs van het Nationaal Renovatie Platform voor het beste renovatieproject, in de categorie High impact, Low budget.
De entree van het voormalige schoolgebouw is verplaatst naar de gymzaal, die enorme overheaddeuren kreeg en dient als foyer. In deze ruimte is een vide aangebracht waar in voormalige tuinbouwkassen werkplekken zijn gecreëerd. Buurtbewoners kunnen er hulp krijgen met bijvoorbeeld belastingaangifte en het leren van een taal. In ruil voor deze hulp moeten zij iets terug doen voor de wijk, net als de ondernemers die in het gebouw gevestigd zijn.
De voormalige Ru Paré-school in Slotervaart, omgebouwd tot wijkcentrum.© Marc Faasse
Statement
De keuze van de vakjury voor Ru Paré, dat streed tegen tien andere gebouwen, is op te vatten als een statement tegen de manier waarop de overheid en de bouwsector, nu het economisch herstel doorzet, de ‘lessen’ van de crisis dreigen te verkwanselen. De afgelopen jaren hadden gemeenten, corporaties en architecten de mond vol van ‘de nieuwe aanpak’, die draaide om ‘bottom-up, co-creatief en sociaal geëngageerd’ bouwen. Inmiddels lijkt het hoogste grondbod weer doorslaggevend.
De jury constateert ‘dat termen als inclusiviteit en community marketing soms zelfs holle frasen zijn geworden.’ Ze ziet dat veel projecten vooral waardevol zijn voor de beoogde doelgroep en gebruikers; exclusieve enclaves ‘die waarde aan de omgeving onttrekken, in plaats van toevoegen.’ ‘Des te groter is de bewondering voor het participatiemodel en de pro-actieve houding van de initiatiefnemer, waardoor het wijkcentrum een antwoord heeft weten te vinden op het uitkleden van de verzorgingsstaat.’
De driekoppige publieksjury koos de IJhal die architect Wiel Arets aan de noordzijde van het Centraal Station bouwde als winnaar.